گشت و گذارهایم با شما در علم، تکنولوژی و هنر
مخترع پيانو چه كسي بود؟
Bartolomeo Cristofori di Francesco كسي بود كه نخستين پيانو را اختراع كرد. 
1709 سالي مهم در تاريخِ پيانو است چرا كه «پيانو-فورته» (نام كامل ساز پيانو _ مترجم) در آن سال ساخته شد.
نويسنده اي با نامِ Scipione Maffei در مقاله اي كه رابع به پيانو فورته نوشته، آورده است كه Cristofori احتملا كسي است كه جهار هارپسيكورد با صداهاي بلند و آرام ساخت.
به جاي مطالعه ي مطلب كافي است به صدايي كه متن را براي شما مي خواند گوش كنيد.
كلمات كليدي موجود در فايل صوتي : جان كيج ، ديويد تودر، چهار دقيقه و سي و سه ثانيه، سكوت ، كنسرت ،
4′:33″ ، سه موومان ، باز و بسته كردن در پيانو، كنسرت آوانگارد ، شوئنبرگ ، روبرت روزنبرگ ،
سالن بدون پژواك ، بودن انعكاس ، دانشگاه هاروارد ، تابلوي سفيد ، andrew schulze , maleki ،نت خالي سفيد
منبع: مجله ی بن-پوم ، مترجم و روایت: ح ملکی
منبع : 4’33” The Sound of Silence نوشته Andrew Schulze
نت نويسي گرافيكي
نت نويسي گرافيكي ،شيوه اي از نت نويسي است كه آهنگساز ترجيح مي دهد از علائمي غير از علائم رايج ، براي بيان اطلاعاتي راجع به نحوه ي اجراي اثر استفاده كند. [Wikipedia:Graphical Notation]
در صفحه ي هنر ويزه نامه ي دوچرخه در مطلبي با عنوان «موسيقي صدا هاي نو» نوشته ي مهسا امامي ، مصاحبه اي با مهدي جلالي آورده شده است:
در حين درس خواند موسيقي گوش بدهم يا نه؟
حتما شده كه در حال قدم زدن در دانشكده كسي را ديده باشيد كه هدفون به گوش دارد و يا در خوابگاه از كنار اتاقي عبور كرده باشيد كه صداي موسيقي از آن جا به گوش مي رسيده. موسيقي بخشي از زندگي شده است.
بضي از دانشجويان و دانش آموزان احساس مي كنند كه گوش دادن به موسيقي در حين مطالعه واقعاً برايشان لازم است و تمركز آن ها را بالا مي برد ؛ در حالي كه برخي ديگرمعتقدند موسيقي هنگام مطالعه تنها باعث حواس پرتي مي شد.
حق با كدام دسته است؟ بر اساس مطالعات « واشنگتن پست»، چه كساني كه با موسيقي مطالعه مي كنند و چه كساني كه بدون آن ،هر دو دسته مطالب را درك مي كنند و ياد مي گيرند. تنها تفاوت در بخشهايي از مغز است كه در فرايند يادگيري فعال مي شود.
كساني كه در حين مطالعه موسيقي گوش مي كنند مطالب را ياد مي گيرند اما انعطاف پذيري كمتري در كار با اطلاعات ياد گرفته شده دارند. از طرف ديگر، كساني كه بدون گوش دادن به موسيقي درس مي خوانند ،همان مطالب را فرا مي گيرند با اين تفاوت كه قدرت اين را دارند كه دانش خود را در شرايط ديگري غير از كلاس اعمال كنند .
نوازنده ها موقع نواختن چگونه نت خوانی می کنند؟
می گویند اویستراخ وقتی ویولن می نواخت چشمانش نتهای 20 میزان جلوتر را می خواند!
sight reading یا دیدخوانی ( دشیفر) یعنی توانایی اینکه قطعه ای را که تا به حال ندیده اید در بار اوّل به خوبی بنوازید.
از Franz Liszt نیز به عنوان یکی از بهترین دیدخوان ها نام می برند ( در انتهای مقاله نمونه هایی از آن آورده شده است.)
در واقع نوازندگان ، هنگام نواختن ، نت ها را تک تک نمی بینند بلکه شکل کلی را می خوانند. همان طور که افراد در کلاس اوّل حروف را دانه دانه و با صدا های اَ اِ اُ می خوانند اما کم کم چشم ،کلّ کلمات را می خواند مثلا کلمه ی « ابر» را به طور کلی می خواند و نه «اَ + ب + ر». با مطالعه ی بیشتر الگوهای بزرگتری برای چشم آشنا می شود.
ادامه خواندن “نوازنده ها موقع نواختن چگونه نت خوانی می کنند؟”
آموزش موسیقی در سنین رشد و یادگیری
انسان از لحظه ی ورود به دنیا با پدیده ها و تجربه های گوناگونی روبرو می شود که نیازمند آموزش در جهت برخورداری از زندگی بهتر است. برخی از این تجربه ها مربوط به ادراکات شنییداری هستند. بشر با توجه به اجتماعی بودنش، میلش به خلق اثر و همچنین ذوق زیبایی شناسانه اش، گاه از پدیده های شنیداری استفاده کرده و آن را به مرحله ای بالاتر یعنی ابزار بیان و انتقال احساس وگاه ایده رسانده است: موسیقی، هنری انتزاعی و بدون واسطه در تاثیرگذاری. بنابراین هر فرد چنانچه حتی خالق اثر نیز نباشد به عنوان مخاطب اثر و مخاطب پدیدآورنده با موسیقی ارتباط خواهد داشت. در این میان بحث آموزش در سنین یادگیری و رشد مطرح می گردد. فرد حتی اگر قصد تولید اثر موسیقایی نیز نداشته باشد به جهت مخاطب بودن با آن سرو کار داشته و نیازمند آموزش است. آموزش موسیقی را شاید بتوان در سه لایه تقسیم بندی کرده و مورد بررسی قرار داد:
لایه ی نخست: لایه ی پرورش و آموزش غیرمستقیم
انسان از لحظه ی تولّد با مسائل مختلف از جمله موارد دیداری و شنیداری مواجه می شود، که این تجربیات در شکل گیری ذائقه و سلایق او تاثیرگذار است. گستردگی دامنه ی تجربه ها و گزینش آن ها در شکل گیری شناخت و پس از آن شکل گیری سلیقه نقش دارد. بخشی از این ها تجربیات شنیداری و زیرمجموعه ی آن تجربیات موسیقایی هستند. اینکه فرد در دوره های مختلف خردسالی، کودکی و نوجوانی در معرض کسب چه تجربیات موسیقایی قرار بگیرد به عواملی همچون جهت دهی آگاهانه یا ناآگاهانه ی والدین و همچنین رسانه های جمعی شامل تولیدکنندگان برنامه های تلویزیونی، کارگردانان هنری و آهنگسازان بازی های ویدئوییو فیلمسازان گروه های سنی خردسالان، کودکان و نوجوانان وابسته است.
اگر ارتباط موسیقی و روح را چون ارتباط غذا و جسم در نظر بگیریم، همان طور که بی توجّهی به تعادل در کسب غذای مناسب کودک و همچنین عدم دقّت در گزینش غذای مناسب می تواند موجب تغییر ذائقه ی کودک و در شرایط حاد موجب به هم ریخته شدن تعادل جسمانی کودک شود، در مورد موسیقی و تجربه های شنیداری نیز لزوم انتخاب متعادل و گسترده و همچنین گزینش نمونه های مناسب می تواند اهمیت زیادی داشته باشد. به عنوان مثال اگرچه که موسیقی با ریتم تند، همانند فیلمی با ریتم روایت تند می تواند کودک را مجذوب و آرام کند به این دلیل که ذهن قبل از فرصت به تفکّر در مورد قسمت قبل با انبوه قسمت های بعدی مواجه می شود اما استفاده ی افراطی از آن در رسانه می تواند تعادل تجربیات موسیقایی کودک را برهم بزند و سلیقه ی موسیقایی را بدون فراهم ساختن فرصت شناخت انواع دیگر شکل دهد.
همچنین درمورد والدین اگرچه که شاید به عنوان مثال رها کردن کودک با انواع موسیقی های درون گوشی همراه پدر یا مادر بتواند او را به طور موقّت آرام کند اما بی توجّهی به آنچه که در اختیار فرزند داده می شود همانند بی توجهی به غذایی است که در اختیار او قرار داده می شود.
با توجه به آنچه در مورد لایه ی نخست آورده شد بحث فرعی اهمّیّت آموزش به اولیا و مسئولینِ رسانه در چگونگی گردآوردن مجموعه ای از نمونه های خوب و متنوّع روشن می گردد.
ادامه خواندن “آموزش موسیقی در سنین رشد و یادگیری”